Daar sta je dan, als een volleerd meester
voor een groepje expats en business ladies
Moeiteloos loods je alle aandacht
door toekomstperspectieven
Wij hangend aan je lippen
Overdonderd door plots tromgeroffel
Dan weer overmeesterd door emoties
Angstaanjagend realistische beelden
Over een uitgeputte Moeder Natuur
En dan weer de geruststellende stem
van jou, lieve Adjiedj,
dat de mensheid altijd oplossingen verzint
Dan snijd je een ander onderwerp aan
Je stem hapert bij loneliness
Je herhaalt het nog eens
In de toekomst is eenzaamheid
een Groot Probleem
Dan volgt een animatie
De eenzaamheid galmt erin door
En als ik dan naar huis rijdt
met een vriendin die me thuis zet
bekruipt mij het gevoel
en het galmt mij na tot nu
Ben jij lieve Adjiedj, jij cosmopoliet,
die ogenschijnlijk alles heeft,
succes, aanzien en van roem geniet,
niet vreselijk eenzaam ...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten