Kar

We staan tegenover elkaar.
Jij hebt er geen zin meer in. Dat zie ik aan de blik in je donkerbruine ogen.

Ik zeg: "Zullen we het niet nog een keertje proberen?"
Jij draait met je ogen en kijkt weg.
Ik probeer: "Maar het ging toch best aardig? Waarom wil je dan nu niet meer?"
Jij snuift minachtend.
En dan volgt een stilte die minutenlang aanhoudt.

Daarna doorbreek ik de stilte.
Ik: "Ach toe... toe..."

Jij gooit je haren in je nek en schudt je hoofd.
Nee, je wil echt niet meer.

Ik laat je gaan.
De kar, eenzaam, blijft staan.

Je galoppeert weg, je vrijheid tegemoet.



Linnie G.