Afscheid
En als dan
De nacht
Daar is
Zo onheilspellend
Zacht
Jou komt halen
Zwevend dromend
Levenslust voorbij
De nacht
Zij tilt je op
Ze neemt je mee
Rustend op een bed
Groenig vers van vree
Dit afscheid
Je gelaat
Je sprankelende lach
Iets wat mijn ziel
Nooit meer verlaat
Voor Rosanna
LinnieG.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten